سیاه تئللی بیر صنمین اوجوندان
باده گئتدی دین – ایمانلار ، افندی
اول اودا کی ، من دوشموشم یانیرام
دوشمه سین هئچ موسلمانلار ، افندی
کؤنول دئییل سن گؤردویون هاوادا
دردیم اولور گوندن – گونه زیادا
هر زامان دوشه نده لب لری یادا
تؤکولور گؤزومدن قانلار، افندی
منیم میلیم یوخدور سلطاندان ، خاندان
یاریمین آرزوسون ساخلارام جاندان
خلق ده بیلیر ، منیم کؤنلوم دور اوندان
اولسون یوز مین نو جوانلار ، افندی
موللا اودور هر نه گرزسه کیتابدا
اونو شرح ائیاله یه حق ده حسابدا
واقف دئییر سنه ، منه یو بابدا
هله ازدیر بو دیوانلار ، افندی
ای جناب
به خاطر صنمی سیه موی
دین و ایمانم بر باد رفت ، ای جناب
در آتشی که من افتاده و می سوزم
الهی هیچ مسلمانی گرفتار نشود
دل دیگر در آن حال و هوائی که دیدی نیست
بر دردم روز به روز افزوده می شود
وقتی که لبهایش به یادم می فتد
خون از چشمانم می بارد ، ای جناب
میلی بر سلطان و شاه ندارم
در جان و دل آرزوی یار دارم
همه مبی دانند دلم پیش اوست
اگر چه صدهزار نوجوان دور و برم باشد ، ای جناب
ملا کسی که هرچه در کتاب می بیند
آن را با حق و حساب درست بیاموزد
واقف در این مورد بر من و تو می گوید
هنوز این کتابها و دیوانها کم است ، ای جناب
زن متولد ماکو
