بنای انصاری
متعلق به بابك جعفری بوده كه بعداً به دختر ایشان و همسر سیف‌اله‌خان انصاری می‌رسد و به همین نام شهرت دارد . این خانه در قسمت مركزی شهر و در امتداد خیابان مدنی «2» و میدان گل اوستی ( سرگل) در كوچه بن بست انصاری واقع شده است . با توجه به فرم بنا و كتیبه‌های موجود در كاشیهای تزئینی خانه بین سالهای 1330 و 1334 احداث شده است كه قدمت آن مربوط به اواخر دوره قاجاریه می رسد.
ورودی بنا از جبهه شمالی به حیاطی چهارگوش است . در جبهه جنوبی و اندرونی خانه حیاط دیگری است كه باغ انگور است كه با دیوار خشتی و پایه های آجری محصور شده است . ساختمان در وسط حیاط و باغ و روبه شمال قرار دارد . ورودی های آن از جبهه شمال شرقی و شمال غربی با راه پله های دو طرفه سنگی و طاقهای هلالی آجری است كه به طبقه همكف ، طبقه اول ، اتاق هایی در ضلع شرقی و غربیحیاط ، باغ و واحد مسكونی دیگری كه در ضلع غربی این مجموعه است میتوان راه یافت .
طبقه همكف بصورت زیرزمین تا ارتفاع 2 متری از سنگ های تراش دار و طبقه اول تا آخر ساخته شده است و بناهای دو ضلع شرقی و غربی بعداً به هسته اولیه الحاق شده اند . مصالح بكار رفته در این مجموعه از سنگ و آجر ، خشت و چینه ، سقف پوشش چوبی و اندود گچ و تخته پوش می باشد . پشت بامها با اندود كاه و گل عایق‌كاری نموده اند.
طبقه همكف بصورت زیرزمین تا ارتفاع 2 متری از سنگ های تراش دار و طبقه اول تا آخر ساخته شده است و بناهای دو ضلع شرقی و غربی بعداً به هسته اولیه الحاق شده اند . مصالح بكار رفته در این مجموعه از سنگ و آجر ، خشت و چینه ، سقف پوشش چوبی و اندود گچ و تخته پوش می باشد . پشت بامها با اندود كاه و گل عایق‌كاری نموده اند.
قطعه فیلم از بنای انصاری:
100
