اشعار استاد شهریار بخش ـ هفتم

سلام بر حیدربابا ) فارسی(

گویند روشن است چراغ خداى ده

دایر شده است چشمة مسجد براى ده

حیدربابایا سلام) آذری(

ائشیتمیشم یانیر آللاه چیراغى

دایر اوْلوب مسجدیزوْن بولاغى

 

 

 
 

راحت شده است کودک و اهلِ سراى ده

منصور خان همیشه توانمند و شاد باد !

در سایه عنایت حق زنده یاد باد !

 

حیدربابا ، بگوى که ملاى ده کجاست ؟

آن مکتب مقدّسِ بر پایِ ده کجاست ؟

آن رفتنش به خرمن و غوغاى ده کجاست ؟

از من به آن آخوند گرامى سلام باد !

عرض ارادت و ادبم در کلام باد !

 

تبریز بوده عمّه و سرگرم کار خویش

ما بى خبر ز عمّه و ایل و تبار خویش

برخیز شهریار و برو در دیار خویش

بابا بمرد و خانة ما هم خراب شد

هر گوسفندِ گم شده ، شیرش برآب شد

 

دنیا همه دروغ و فسون و فسانه شد

کشتیّ عمر نوح و سلیمان روانه شد

ناکام ماند هر که در این آشیانه شد

بر هر که هر چه داده از او ستانده است

نامى تهى براى فلاطون بمانده است

 

حیدربابا ، گروه رفیقان و دوستان

برگشته یک یک از من و رفتند بى نشان

مُرد آن چراغ و چشمه بخشکید همچنان

خورشید رفت روى جهان را گرفت غم

دنیا مرا خرابة شام است دم به دم

 

قِپچاق رفتم آن شب من با پسر عمو

اسبان به رقص و ماه درآمد ز روبرو

خوش بود ماهتاب در آن گشتِ کو به کو

اسب کبودِ مش ممى خان رقص جنگ کرد

غوغا به کوه و درّه صداى تفنگ کرد

 

در درّة قَره کوْل و در راه خشگناب

در صخره ها و کبک گداران و بندِ آب

کبکانِ خالدار زرى کرده جاى خواب

زانجا چو بگذرید زمینهاى خاک ماست

این قصّه ها براى همان خاکِ پاک ماست

 

امروز خشگناب چرا شد چنین خراب ؟

با من بگو : که مانده ز سادات خشگناب ؟

اَمیر غفار کو ؟‌ کجا هست آن جناب ؟

آن برکه باز پر شده از آبِ چشمه سار ؟

یا خشک گشته چشمه و پژمرده کشتزار ؟

 

 

راحت اوْلوب کندین ائوى ، اوشاغى

منصورخانین الی-قوْلى وار اوْلسون

هاردا قالسا ، آللاه اوْنا یار اوْلسون

 

حیدربابا ، ملا ابراهیم وار ، یا یوْخ ؟

مکتب آچار ، اوْخور اوشاقلار ، یا یوْخ ؟

خرمن اوْستى مکتبى باغلار ،‌ یا یوْخ ؟

مندن آخوندا یتیررسن سلام

ادبلى بیر سلامِ مالاکلام

 

خجّه سلطان عمّه گئدیب تبریزه

آمما ، نه تبریز ، کى گلممیر بیزه

بالام ، دورون قوْیاخ گئداخ ائممیزه

آقا اؤلدى ، تو فاقیمیز داغیلدى

قوْیون اوْلان ، یاد گئدوْبَن ساغیلدى

 

حیدربابا ، دوْنیا یالان دوْنیادى

سلیماننان ، نوحدان قالان دوْنیادى

اوغول دوْغان ، درده سالان دوْنیادى

هر کیمسَیه هر نه وئریب ، آلیبدى

افلاطوننان بیر قورى آد قالیبدى

 

حیدربابا ، یار و یولداش دؤندوْلر

بیر-بیر منى چؤلده قوْیوب ، چؤندوْلر

چشمه لریم ، چیراخلاریم ، سؤندوْلر

یامان یئرده گؤن دؤندى ، آخشام اوْلدى

دوْنیا منه خرابه شام اوْلدى

 

عم اوْغلینان گئدن گئجه قیپچاغا

آى کى چیخدى ، آتلار گلدى اوْیناغا

دیرماشیردیق ، داغلان آشیردیق داغا

مش ممى خان گؤى آتینى اوْیناتدى

تفنگینى آشیردى ، شاققیلداتدى

 

حیدربابا ، قره کوْلون دره سى

خشگنابین یوْلى ، بندى ، بره سى

اوْردا دوْشَر چیل کهلیگین فره سى

اوْردان گئچر یوردوموزون اؤزوْنه

بیزده گئچک یوردوموزون سؤزوْنه

 

خشگنابى یامان گوْنه کیم سالیب ؟

سیدلردن کیم قیریلیب ، کیم قالیب ؟

آمیرغفار دام-داشینى کیم آلیب ؟

بولاخ گنه گلیب ، گؤلى دوْلدورور ؟

یاقورویوب ، باخچالارى سوْلدورور ؟

 

 

 

برای شنیدن اشعار با صدای استاد شهریار اینجا را کلیک کنید

Loading