یئل یئل:
نوعی آواز است که کشاورزان هنگام شخم کردن زمین وکوبیدن خرمن وبرداشت محصول گندم و جومی خوانند.درگذشته چون اغلب کارهای فوق توسط گاو و اسب وشتر والاغ انجام می گرفت ،اشعار ((یئل یئل ))اغلب در تعریف [ وتحریک وتشویق] همین حیوانات بوده است.
علت نامگذاری این آهنگها به ((یئل یئل))یعنی(باد،باد)این است که جدا کردن دانه های غلات از کاه در گذشته ها با نبود وسایل میکانیکی به وسیله باد انجام می شد.
یعنی کشاورزان بعداز تلمبار کردن گندم وجو خرمن شده به وسیله شانه های مخصوص آنها را به هوا می انداخته وباد موافق کاه را که سبکتر بوده به سویی روی هم جمع می کردودانه ها در زیر پای آنان جمع می شد و این عمل مستلزم وزیدن باد موافق ونسبتاًشدیدتر می بود که در صورت نبود وزش این باد، کشاورزان چندروز معطل می ماندند و زیر لب زمزمه می کردند که در آن زمزمه ها اغلب در خواست وزش باد بود به این جهت این زمزمه ها را ((یئل ، یئل )) نامیده اند.
